જોબલેસ હાસ્યલેખન અને સ્ટીવ જોબ્સ :)

એકના એક જોક પર ત્રીજી વાર હસવું ના આવે, એવું તો ડાયરામાં ટુચકા સંભાળવતા નવોદિત કલાકારોને ય ખબર હોય છે. પણ કેટલાક લઘુ-મતિ (લઘુ = ઓછું, મતિ = સમજણ ) ગુજ્જુ લેખક્ભાઈઓ પોતાની બુઠ્ઠી કટ્ટરવાદી કટારોમાં એકની એક શૈલીમાં એકના એક નિરીક્ષણ વસુકી ગયેલું ઢોર દૂધને બદલે પોદળા જ આપે એમ લખ્યા કરે છે. લેટેસ્ટ ક્રેઝ  સ્ટીવ જોબ્સના બેસણા માંડવાનો છે – જેમાં હાસ્ય નીપજાવવાના પ્રયાસો જોતા એને ઉઠમણું કહેવું જોઈએ 😉 સ્ટીવ જોબ્સના પ્રશંસક હોવું એ ગુનો હોય એમ વળી કેટલાક ગલીકુંચીના દેશી વેપારીઓને ‘સ્વદેશી અપનાવો, વિદેશી ભગાવો’ના (અ)ન્યાયે  સીધા સ્ટીવ જોબ્સ સાથે સરખાવી દેવાનો એક લઘુ ઉદ્યોગ પણ આજકાલ પુરબહારમાં ખીલ્યો છે. જેમને જગજીતસિંઘે ગયેલી ગઝલો કોણે લખી હતી એ શાયરની ય ખબર ના હોય ને ઉર્દૂના દસ શબ્દોનું ભાષાંતર ના આવડતું હોય , એવા કેટલાક મુગ્ધજનો સ્ટીવ જોબ્સના વખાણ કેમ? એવા સવાલો ઉઠાવે છે. જોબ્સમા પણ ગાંધીજી દેખાય એવા હેલ્યુસિનેશનથી જેમના દિમાગોમાં કેમિકલ લોચા હોય એવા દોસ્તોને  આઈન્સ્ટાઈન પુરો સમજાતો ના હોય એટલે એનું એપલ કનેક્શન ના સમજાય એ  સ્વાભાવિક છે.

કોઈ ટેકનો ગીક સ્ટીવ જોબ્સ ના યોગદાન કે સારા નરસા પાસાઓ અંગે સમતોલ ચર્ચા કરે એમાંથી તો જાણવાનું મળે….પણ આવા ‘હાલી નીકળેલા’ઓ પોતાનું અગાધ અજ્ઞાન છતું કરવા ઠુમકા લગાવે છે – ત્યારે એમના ભારે પ્રયત્ન પછી (ક્યારેક એસએમએસ તો ક્યારેક પર-ભાષી નિબંધોના ઉતારાની સહાય બાદ) પણ લખાતા હાસ્યાસ્પદ લેખોમાં જેટલું હસવું ના આવે , એટલું આ કલાબાઝીઓ જોઈને આવે છે. કેટલાક આવા સ્વનામધન્ય કટ્ટર કટારચીઓ માટે જેમણે એમના સગાઓ પણ ઓળખતા ના હોય એવા અમુક નિવૃત્ત ગુજરાતી વૃધ્ધો — જેમના ચરણકમળોમાં એ નિત્ય આળોટતાં રહે છે, અને વરસમાં લઘુતમ અડધો ડઝન વાર એમના અંજલિરૂપ વખાણના મેન્ડેટરી લખાણો યેનકેન માધ્યમે રીડરબિરાદરોના લમણે ઝીંકતા રહે છે — ચિરવિદાય લે, એમને જ ભાવભીની શ્રદ્ધાંજલિ આપી શકાય એવું આ ભાષાના ભ્રષ્ટ-આચારીઓ માનતા હોય છે!! પોતાને પૈસા મળે ત્યાં ‘ડોલી, ચોલી સજા કે રખના’ ટાઈપની  વલ્ગર લાઈન્સ લખનારા કે પ્રોફેશનલી ઈમોશનલ થઇ જીવનચરિત્રો ઘસડનારા કેટલાક વલ્ચર્સ પાછા પબ્લિક મોરાલીટીના પ્રીચર્સ બની બેસે છે.

કોઈને જોબ્સ કરતા એમનો અન્નદાતા ગામડિયો દુકાનદાર વધુ મહાન લાગે છે. કોઈની પાસે  વિદેશી નાટકો ઉઠાવનાર રંગકર્મીઓ  કે એમને ટપાલો લખનારા સંગીતકારો માટે જ રિઝર્વ્ડ આંસુડા છે (હશે, એ અંગત ચોઈસ છે. નો ઓફેન્સ ) ….પણ કોઈ ખરા મેધાવી-તેજસ્વી અને યુવા પેઢીના લાડકા સ્ટીવ જોબ્સને સાચા હૃદયથી શ્રદ્ધાંજલિ દેવાની આવે તો એમના આંતરડામાં વિંટ, જઠરમાં ચૂંક અને અન્નનળીમાં એસીડીટી ઉપડે છે. માઈકલ જેક્સનને તો આ જમાત સંગીતકાર માનતી જ નહિ હોય અને નોલાનને તો જીવતેજીવ પણ અંજલિ દેવા જેટલો બુદ્ધિ આંક એમનો હોતો નથી. એમની પાસે છે – એકના એક વિષય અને એકની એક સુફીયાણી વાતો. એમની ગલીના ગલુડિયાંઓને ગોળ, અને બીજું કૈં ના ગણો તો બ્રાન્ડિંગ પૂરતા પણ જગતમાં છવાયેલા હોય એવા આઈકોન્સને ખોળ ! લાહોલ્વાલ્લાહકુવ્વત 😀

ગંદી મજાકોથી મૃતદેહને ચૂંથવાનું ગીધ્ધકર્મ કરનારાઓ ને સ્ટીવ જોબ્સ શું હતો એ તો ભાન હોય જ નહિ, પણ કોમ્યુટર પર જ્ઞાન સાદી સર્ચ કરવાથી મળે એની સાન પણ હોતી નથી ! such devilish devaluation to an icon of whole generation is show-off of own defect instead of an effect- is not funny anymore. in fact, its cheap n boring. એમના અને એમના અમુક ધાવણા ચાટુકારોના (થેંક ગોડ એ અમુક જ છે !) લાભાર્થે આ એક લેખ : ટાઈમ્સક્રેસ્ટના સૌજન્યથી ! – ખરેખર જાણકારી અને સેન્સ ઓફ હ્યુમરના કોમ્બિનેશનથી ક્રિએટીવ અંજલિ કેવી હોય એના એક સેમ્પલ રૂપે !  ( હાય રે હાય આ તે કેવી ભાષામાં ટીકા , અરરર કેવી ઈર્ષા – એવા ચિરકૂટ અભિપ્રાયો ઓક્નારી ‘પેસ્ટ’ – જીવાતોએ આ પોસ્ટથી દુર જ રહેવું.  કીટકો સામે અત્તર ના હોય , ફિનાઈલ જ હોય ! :P)

1

Apple would just be the fruit that tempted A & E and got the first couple kicked out of Eden. It would not be one of the biggest electronics brands that designs and builds stylish gadgets and gizmos, which strangely enough, also tempt.

2

Macintoshes (or Macs) would be raincoats worn by children in Enid Blyton books and named after Scotsman Charles Macintosh who invented and patented his waterproof fabrics way back in 1824 and which are now a rage amongst fashionistas. Alternatively, the name would refer to toffees packed in round tin boxes that were usually carried back from Gulf countries by relatives in a bid to placate our desi cravings for imported confectionery. Not the elite systems that manage to create a class divide among computer users.

3

The mouse would have been locked up in Xerox PARC’s lab in California and only a few researchers would have known that the term also referred to a device that works a computer – rather than the rodent species that deserves to be locked up.

4

The graphical user interface (GUI) would be locked up with mouse.

5

The computer would be available only in beige. And the world would have no idea that geeks like colours. And that non-geeks might actually think that a computer is something that is uber cool.

6

All CPUs would be boxy.

7

PCs would not have catchy names like iMac. And with a builtin screen. Or a slim screen. Or done in classy aluminium.

8

We would be adrift in a less ambitious computing landscape. One in which product developments are dictated by safe bets and your expectations as consumers tempered by decades of compromise. Simply, the computer would not have made the smooth transition to being a mainstream consumer electronic.

9

MP3 players would have buttons and earphones would be black.

10

You wouldn’t have to explain to your aunt that all MP3/multimedia players are NOT iPods.

11

You would be using touchscreens with a stylus. And feeling mighty sophisticated about it. Pinching and swiping at your phone would make you seem weird to people who saw you do it.

12

Many Taiwanese and Chinese companies would not have prefixed an “i” to the name of their devices to appear cooler.

13

Electronic accessory makers would lack inspiration.

14

The competition would lack drive.

15

You would be at the mercy of music companies and studios to bring about tectonic shifts in media distribution and consumption.

16

Designer labels would never create accessories that cost as much as the gadget they were meant for. Even if they did, people would not have bought them.

17

Your phone or MP3 player would not be equipped with obscene amounts of memory, that till a decade ago, even your PC did not have.

18

You would have no idea who Buzz Lightyear or Sheriff Woody is. Nemo would never have been found. Monsters would not be cute. You would not have spent over an hour watching a bug’s life – or even an animation movie that is set in wasteland earth and based around robots that never spoke a single coherent word. Pixar Animation Studios would never have existed.

19

Gadget design would only have been about esoteric things called ergonomics.

20

You would never think that you could ever carry your laptop computer, almost as light as Air, in a brown paper envelope.

21

Tablets would be something that are only craved by hypochondriacs. Not healthily coveted by all. And the iPad… well, if you didn’t have an iPad, you didn’t have an iPad… Ditto with the iPhone.

22

Software creation would not be as democratic, or a home industry. And engineers would never dream of quitting their jobs and making it big as App developers

23

Packaging and branded stores would never be as simplistic, yet give the competition sleepless nights.

24

A black turtleneck paired with jeans and sneakers would not be iconic. It would still be a fashion faux pas.

25

There would be no Stevenotes.

(કર્ટસી : http://www.timescrest.com/coverstory/in-a-world-without-steve-jobs-6438)

બાય ધ વે, ડીઅર બ્લોગબડીઝ…આ લિસ્ટને હજુ લંબાવી શકાય…જેમ કે સ્ટીવ ના હોત તો ડેસ્કટોપ ધોળા અને લેપટોપ કાળા જ રહ્યા હોત..નારંગી કે મોરપીંછ નહિ! આવું ‘એડિશન’ કોમેન્ટમાં કરવા જેટલા સંશોધક ‘એડીસન’ તમે પણ થઇ શકો છો ! 🙂